In talloze boeken en spirituele kringen word de term loslaten gebruikt, wat er onder word verstaan is niet altijd eenduidig en vele individuen hebben daarnaast ook nog een eigen opvatting over loslaten. Laat het bij deze duidelijk zijn dat loslaten zoals de term hier gebezigd word niet zoiets inhoud als het handje van je kind loslaten op het schoolplein.

Wat veel mensen en ook instituten onder loslaten verstaan is iets wat gekoppeld is aan ‘de persoon’ er word in deze concepten vanuit gegaan dat er een persoon is die iets moet loslaten. Maar wanneer je je in werkelijke spiritualiteit gaat verdiepen ontdek je dat deze allemaal uitgaan van het idee dat er helemaal niet zoiets als persoon of ego bestaat, hoe kan er dan losgelaten worden?

Het paradoxale van loslaten zit hem juist in het feit dat er met de aandacht op ‘ik’ een persoon lijkt te bestaan, maar als je die aanname onderzoekt kom je tot de ontdekking dat die ‘ik’ alleen maar uit denkspul bestaat en denkspul is helemaal niet iets concreets in de zin zoals wij normaliter onder concreet bestaan.

De cosmic Joke bestaat er nu juist in doordat er een ik-gedachte opkomt bij het aanschouwen van de wereld en die ik-gedachte lijkt een eigen leven te leiden. Maar wat er over het hoofd gezien word is dat die ik-gedachte gedragen word door het bewustzijn waarin ze opkomt. Dus nu terug naar loslaten: wat er daadwerkelijk gebeurt is dat de ik-gedachte word doorzien en word ingezien dat er dus geen loslaten van wat dan ook kan bestaan behalve dan het idee die ik-gedachte te zijn. Wat je dan over houd is leegheid of anders gezegd een open ruimte waarin alle waarnemen inclusief denken en voelen opkomt en na verloop van tijd weer wegvloeit.

Uiteindelijk kan je niet eens meer spreken van wat je bent want dat verondersteld een concrete drager van die identiteit die alleen sporadisch daar is… wat er is, is alleen de illusie die zich toont zoals jij en ik de wereld ervaren, wat ervaart de wereld dan? Kan de vraag zijn. Die wat vraag is een vraag naar hoedanigheid terwijl we zojuist hebben gezien dat die hoedanigheid alleen maar vluchtig zich in het bewustzijn voordoet, het is eerder een soort vraag naar de aard van vuur welke ook net zo raadselachtig is als het zijn. En loslaten word daarmee een beweging waarbij je alle concepten en benaderingen laat varen en er alleen nog daarzijn over blijft.