Welke mentale voorstelling je er ook van maakt (van dat wat er is), dat is het niet. Elke voorstelling of elk standpunt wat je inneemt, elke zienswijze of voel-wijze is een soort van fixeren in de stroom van het leven.

Het leven is te vergelijken met een rivier; het water stroomt en staat nimmer stil, evenzo stroomt het leven en staat nooit stil, een standpunt innemen is als een grote steen in de rivier leggen en je daar mee vereenzelvigen. Het gevolg is dat de rivier blijft stromen maar jij als standpunt je probeert te onttrekken aan de stroming van dat wat je zelf bent.

Je probeert met alle macht jezelf tot object te maken, je probeert dus je zelf te fixeren in dat wat ten ene malen niet te fixeren is.