Er zijn zo veel mensen die zich bezig houden met spiritualiteit en het is voor velen een soort vluchthaven. De spiritualiteit wordt beoefend om de ellende van elke dag maar niet te hoeven zien of ervaren. Veel mensen beweren spiritueel te zijn maar feitelijk zijn het gelovigen van een idee! Je hebt bijvoorbeeld je geloof als een persoon omgeruild voor een geloof in een ziel en nu word alles daarop geprojecteerd.

Naast al die ‘spirituele mensen’ zijn er ook nog hele volksstammen die het geloof in de persoon niet hebben opgegeven maar deze hebben aangepast aan een geloof in het zijn van bijvoorbeeld een muzikant, een wiskundige, een kok enz. Bottom Line is dat mensen telkens weer hun toevlucht nemen in ideeën om de realiteit niet onder ogen te hoeven zien. Het geloof iemand te zijn is een hardnekkig geloof, het heeft een functioneel nut maar veel mensen schieten (onbewust) door naar een vastomlijnd geloof dat alles is zoals zij dat zien en ervaren, er word nooit een kritische vraag gesteld of dat alles wel waar is.

De identificatie met wat dan ook is nodig voor het functioneren van ‘de poppetjes en de poppenkast’ maar om dat geloof ook na de voorstelling nog vast te houden….

Werkelijke spiritualiteit is erkennen dat je gehele gewaar zijn een stroom sensaties is welke door ons brein en geheugen is gevormd tot de beelden, geluiden, geuren, smaken en gevoelens zoals wij die ervaren. Alles wat er over gedacht word is niet reëel want de realiteit heeft geen idee, doet niet aan oordelen en heeft geen mening.

Wil je werkelijk weten wie je bent? Wees je dan bewust van al je gedachten en sensaties en zie dat ze in je opkomen, er even een afdruk van ‘vorm’ in geven en dan weer verdwijnen.

Jij bent geen enkel vluchtig ‘ding’ maar de gewaarwording daarvan. Jezelf verliezen in dat wat zich voordoet is net zo absurd als denken dat je de afdruk van je kont bent als je opstaat van het strand.