Bevraag alles, bevraag alles totdat de vraag zelf onderwerp van de vraag word en zie het aan.

Wanneer je op deze manier te werk gaat ontdek je dat alle denken zelf ook een bepaalde structuur kent. Net als je lichaam vorm heeft, hebben je gedachten tezamen ook een bepaalde vorm die een bepaalde structuur lijkt te hebben.

“We are stuf that dreams are made of, and our little lives are rounded with a sleep” schreef Shakespeare eens en daarmee wijst hij op de essentie van ons bestaan.

Een essentie die zo onaantastbaar en zo ongrijpbaar is dat ze ons verstand altijd zal ontglippen. Gewoonweg vanwege het feit dat het denken over wie je bent ook weer een gedachte is welke op zichzelf ook weer als iets binnenin iets anders kan worden voorgesteld ‘Ad infinitum’ .

De clou (voor zover die er is) is juist het verstaan van dit gedachtenspel als zijnde activiteiten van iets wat onmogelijk bevat kan worden. De structuur van het denken verondersteld gedachten, met andere woorden; denken werkt op basis van denk-elementen oftewel objecten welke zich ‘binnenin’ iets tonen wat we dan bij benadering bewustzijn noemen. In deze benadering van het ‘er zijn’ lijkt dit Zijn te bestaan uit onderscheidbare vormen die benoemd en beoordeeld worden om daarna als een soort structuur of raamwerk te fungeren waarbinnen de gedachten kunnen worden bespeeld. Zie het bijvoorbeeld als een pingpongbal die je in een doolhof van houten muurtjes gooit.

Alles wat erin valt (de zintuiglijke informatie die oftewel direct vanuit het zintuigelijk apparaat komt of anders vanuit het geheugen word opgehaald) wordt als het ware gefilterd en gezeefd en komt dan uiteindelijk als een soort beeld naar voren wat we dan ‘kennis’ noemen. Maar wanneer je dus het gedachtenspel leert herkennen begin je te bevatten dat dit een van ontelbare wijzen van vertoning is van datgene wat zich in zichzelf presenteert.

Kortom je eigen vorm is in beginsel een gegeven wat zich in contact met ‘de wereld’ vormt tot een soort filter systeem waardoor ‘stuf that dreams are made of’ word gevormd tot een representatie van dat. Dit ‘product’ noemen wij dan ons leven en de activiteit die dit alles bewerkstelligd vereenzelvigd zich ermee. Deze identiteit die zich dan vormt word als vaststaand feit aangenomen en deze word met hand en tand verdedigd.